جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 124

1. هرکجا زد خیمه چون ماه سپهر آن آفتاب

2. بی دلان از رشتۀ جان ساختند آن را طناب

3. بس که در هر منزلی آید ز چشمم سیل خون

4. خيمه ها در دیدۀ مردم نماید چون حباب

5. تا نشانم گرد راهش هر طرف تابد عنان

6. پیش پیش خيل او پاشم ز ابر دیده آب

7. او دهد جولان سمند و من در آن غم کز چه رو

8. دست او گیرد عنان با پای او بوسد رکاب

9. پیش ازین گو آفتاب آن عارض نازک مسوز

10. ورنه آهی برکشم از دل که سوزد آفتاب

11. زآفتاب آن رخ چه سان پوشد کسی کز نازکی

12. تاب می نارد که بر وی سایه اندازد نقاب

13. جامی از غم مُرد چون تأخیر قتلش کرد یار

14. آه کز بخت وی این تأخیر شد عین شتاب


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شکوه از پیری کنی زاهد بیا همراه من
* تا به میخانه برم پیر و جوان آرم تو را
شعر کامل
هاتف اصفهانی
* من نه تنها خواهم این خوبان شهر آشوب را
* کیست در شهر آنکه خواهان نیست روی خوب را
شعر کامل
جامی
* خورشید عارض او چون ذره برده تابم
* بالای سرکش او چون سایه کرده پستم
شعر کامل
فروغی بسطامی