غزل شمارۀ 1297
1. ای به دلم گرفته جا، دم به دم از نظر مرو
2. مرهم سینه چون تویی، مردم دیده هم تو شو
3. خرمن صبر شد به باد، از غمِ عمركاه تو
4. لیک بود هزار ازین، بر چو تویی به نیم جو
5. من که و فکر عافیت، خاصه که شد به عشق تو
6. دل به کمند غم زبون، جان به کف بلاگرو
7. چند به هرزه صوفیا، گوش به بانگ نی نھی
8. حالت و وجد بایدت، نالۀ زار من شنو
9. غاشیۀ تو چون کشم، چشم پر اشک کرده پا
10. پای من آبله همه، بارگیِ تو تیزرو
11. تخم شکیب کشته ام، وه که خیال ابرویت
12. سبز نگشته کشتِ من، داس کشد پیِ درو
13. جامیِ خسته را که شد کُشتۀ تیغ غمزه ات
14. لعل حیات بخش تو داد به خنده جان نو
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده