غزل شمارۀ 1305
1. شاه خوبانی و ترکان ختا هندوی تو
2. سرکشان را طوق گردن حلقۀ گیسوی تو
3. تا تو رفتی آفتاب از زر همی تابد طناب
4. تا زند این خیمۀ فیروز در اردوی تو
5. مدعی گیرم که چون آیینه رویین تن شود
6. کی تواند کایستد یک لحظه رو در روی تو
7. مه که بر شکل کمان زر بر آید گاه گاه
8. میل آن دارد که خود را جا کند پهلوی تو
9. پر دعا دارم دلی تعویذواران دست کو
10. کز رگِ جان بندم این تعویذ بر بازوی تو
11. قتل عاشق را چه بر ساعد نھی رنج کمان
12. یک کرشمه بس بود از گوشۀ ابروی تو
13. بنده جامی پای تا سر شوق شد بادا قبول
14. نامۀ شوقی که آرد باد ناگه سوی تو
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده