غزل شمارۀ 1369
1. ساقی بیا که دارد اکنون به کف پیاله
2. برطرف باغ نرگس بر روی دشت لاله
3. از جام لاله میگون گشتست غنچه را لب
4. یا خود به زخم دندان در خون گرفته ژاله
5. هردم ز دفتر گل خواند به باغ بلبل
6. حرفی که شرح دادن نتوان به صد رساله
7. با دختر رَزْ از سر بستیم تازه عقدی
8. محصول عقل و دینش کردیم در قباله
9. نی من به خود فتادم در کوی عشق و مستی
10. از قسمتِ ازل شد این دولتم حواله
11. مه می کند تنزّل بعد از چهارده لیک
12. هر لحظه در ترقّیست آن ماه هژده ساله
13. عالیست قصر عشرت آن شاه عاشقان را
14. جامی بلندتر کن آهنگ آه و ناله
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده