غزل شمارۀ 1410
1. ابروی تو هر که دید ای ماه
2. زد نعره که الهلال والله
3. از عرش گذشت دست همّت
4. وز فرش حریم تست کوتاه
5. خواهم به هوای تو بتان را
6. کس نیست ترا چو من هواخواه
7. هیچ است دهانت لیکن از وی
8. افتاده سخن بسی در افواه
9. با ما چه رود گهی که آهی
10. ز آینده کسی نباشد آگاه
11. هر کس که نهاده در رهت روی
12. کی پشت نهد به مسند جاه
13. جامی که عزیزی جهان یافت
14. قد عزّ بذلّه لمولاه
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده