جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 1417

1. غزال من که لبش رو به سبزی آورده

2. به سبزه وار ختن مشکبو گیا خورده

3. چه گویم از خط سبزش که گِردِ چشمۀ نوش

4. بنفشه ایست به آبِ حیات پرورده

5. بود ز دور خطش فتنه بر سرِ مویی

6. چه فتنه ها که درین دور سر برآورده

7. ز آفتاب دَرَد پردۀ شب این عجب است

8. که بندد آن شب زلف آفتاب را پرده

9. سیاه شد لب شیرین او ز مشکین خط

10. کسی ندیده به شیرینیش سیه چرده

11. سیاه روییِ صاحبدلان ز گردون نیست

12. خط عذار بتان روزشان سیه کرده

13. چه مرد دعویِ عشق است جامی ار نکند

14. بر آنچه می رسد از دست صبر صد مرده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چهره ات گل در گریبان می کند آیینه را
* طره ات سنبل به دامان می کند آیینه را
شعر کامل
صائب تبریزی
* از زلف دهد بنفشه را تاب
* وز چهره گل شکفته را آب
شعر کامل
نظامی
* به خاموشی توان شد گوهر اسرار را محرم
* صدف تا بست از گفتار لب، شد مخزن دریا
شعر کامل
صائب تبریزی