غزل شمارۀ 1477
1. ای که از شاخ گل لطیف تری
2. روی خود بین به گل چه می نگری
3. خاکِ پایت شدن چه سود کند
4. چون تو از سرکشی نمی گذری
5. گر ز اغیار پوشمت چه عجب
6. که مرا چشمِ روشن دگری
7. یار با ما و ما به گردِ جهان
8. آه ازین غافلی و بی خبری
9. ره به کوی وصال آسانست
10. گر کند نور عشق راهبری
11. شیر گردون نشایدم سگ کوی
12. گر مرا از سگان خود شمری
13. جامی از بندگان خاصۀ تست
14. نیست زین عاشقان دربدری
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده