غزل شمارۀ 1509
1. وقت گل و می مطرب دولتیست تا دانی
2. دولتی چنین دریاب ای به دولت ارزانی
3. کیش کافران دارد نرگس تو کز مژگان
4. کرده صد مسلمان را رخنه در مسلمانی
5. در جفا کمر بستی، عهد مهر بشکستی
6. نیک نیک بد عهدی سخت سست پیمانی
7. جاہ و حشمت خوبی جاودان نمی ماند
8. داد بی نوایان ده پیش از آنکه نتوانی
9. می نشانم اندر دل بهر قامتت لیکن
10. دانم این نهال آخر بردهد پشیمانی
11. می کنم ز هجرانت سینه چاک چون لاله
12. وه که فاش خواهد شد داغ های پنهانی
13. عرصۀ جهان جامی غصّه ای نمی ارزد
14. بهر بود و نابودش خويش را چه رنجانی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده