لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 172

1. بگذر از توبه و تقوا که همه پندارست

2. در پی مطرب و می باش که کار این کار است

3. صف زده دُردکشان پیش دَر میکده اند

4. زاهد صومعه را وقت پس دیوارست

5. رشتۀ سبحه که از گوهر اخلاص تهی است

6. مهره اش گرچه هزار است کم از زُنّارست

7. مُحتسب را که نهد پا ز حدِ شرع برون

8. مردم آزار چه گویی که خدا آزارست

9. جز به تجريد منه پاکه درین راه دراز

10. سوزنی در قدم همّت عیسا خارست

11. هرچه بر فرق تو بارست اگر مرد رهی

12. بنه از سر که نه مردی به سر و دستارست

13. دلق و سجادۀ جامی نه پی زرق و ریاست

14. هرچه دارد همه بهر گرو خمّارست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* من بر سرآنم که به زلف تو زنم دست
* تا سنبل زلف تو چه سرداشته باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد
* تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد
شعر کامل
سعدی
* گر به باغ از ارغوان و لاله و نسرین وگل
* حله‌های گونه‌گون بافد همی باد شمال
شعر کامل
امیر معزی