غزل شمارۀ 298
1. زبان در دهان ترجمان دل است
2. سخن بر زبان از زبان دل است
3. جهان و آنچه می بینی اندر جهان
4. گم اندر فضای جهان دل است
5. قلم هرچه بر لوح هستی نوشت
6. یکی نکته از داستان دل است
7. خدنگی که از قبضۀ ما رمیت
8. رسد بر نشان از کمال دل است
9. غذایی که از عِنْدَ رَبّی اَبیت
10. خورد جان عارف ز خوان دل است
11. فراوان فواكه از قطع و منع
12. مبرّاست از بوستان دل است
13. کلام تو وحی است جامی بلند
14. که نازل شده ز آسمان دل است
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده