جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 32

1. رفیقان خاک نجدست این نگهدارید محمل ها

2. که آرد شوق یاران گریه بر آثار منزل ها

3. به هر منزل بتان دلگسل بودی نمی دانم

4. ازین فرخنده منزل ها چرا بستند محمل ها

5. از اشک عاشقان بودست پُر گِل راهشان اینک

6. نشان دست و پای ناقه هاشان مانده در گل ها

7. به هرجایی که بنماید نشانی از کف پایی

8. فروریزید اشک از دیده ها، خونابه از دل ها

9. چرد گور و گوزن امروز هرجا ساز کردندی

10. میان سبزه و گل آهوان شوخ محفل ها

11. خوش آن کز گریه بودی گِرد من دریا و بر حالم

12. زدندی قهقهه آن نازنین کبکان ساحل ها

13. چرا شد کوف و کرکس کبک و تیهو را خلف یارب

14. زتصريف قضا دارم بسی زینگونه مشکل ها

15. نویس از من به ایشان نامه ای از صدق دل جامی

16. وَ ضَمّنها صَفاءَ الْوُدّ فَاختمها وَ اَرْسَلْها


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* رفته پایم به گل از پرتو چشم تر خویش
* نخل شمعم که بود ریشه من در سر خویش
شعر کامل
صائب تبریزی
* در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
* سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور
شعر کامل
حافظ
* نازک شده است خاطر گل ورنه پیش ازین
* در گوش باغ نغمه بلبل گران نبود
شعر کامل
صائب تبریزی