غزل شمارۀ 387
1. از دو چشم تو مست بسیارست
2. وز لبت می پرست بسیارست
3. همچو از عشق توبۀ ما را
4. طرّه ات را شکست بسیارست
5. کم بود به ز ساعدت هرچند
6. دست بالای دست بسیارست
7. غمزه ات را به قتل خسته دلان
8. تیر رفته ز شست بسیارست
9. باغ لطفی و از سنانِ ستم
10. گرد تو خاربست بسیارست
11. به هوای تو از سحرخیزی
12. ذوق اهل نشست بسیارست
13. رد مکن نقد هستی از جامی
14. کز گدا هرچه هست بسیارست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده