لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 417

1. سر زلفت که هست از باد گاهی راست گاهی کج

2. بران رخسار و عارض باد گاهی راست گاهی کج

3. چو در مستی خرامی قدت از خاصیّت باده

4. شود چون شاخ گل از باد گاهی راست گاهی کج

5. خیال قامت و محراب ابروی تو می بندد

6. که می خواند امام اوراد گاهی راست گاهی کج

7. رقیب کج نهادت باد خرّم راستی کارد

8. به عاشق مژدۀ بیداد گاهی راست گاهی کج

9. نماز من نیاز آمد چه حاصل زانکه در مسجد

10. شود بر عادت زهاد گاهی راست گاهی کج

11. در آن بالا و زلف از باغبان صنع حیرانم

12. که چون می پرورد شمشادگاهی راست گاهی کج

13. خیال قد و زلفت بست جامی در سخن زان رو

14. ردیف شعر او افتاد گاهی راست گاهی کج


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گویند به هم مردم عالم گله خویش
* پیش که روم من که زعالم گله دارم؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* تن مسکین من بگداخت چون موم
* دل غمگین من بشکافت چون نار
شعر کامل
فرخی سیستانی
* حافظ اندر درد او می‌سوز و بی‌درمان بساز
* زان که درمانی ندارد درد بی‌آرام دوست
شعر کامل
حافظ