جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 487

1. دوش در حلقۀ زلف تو دلم جا می کرد

2. هر دم از هر شکن او گرهی وا می کرد

3. هر گره را که از آن حلقه گشادی می داد

4. پر تو دیگر از آن روی تماشا می کرد

5. چشمش از نور جمال تو جلایی می یافت

6. جلوۀ خوب تر از پیش تمنّا می کرد

7. در مظاهر که طلسمات حیکم ازلند

8. طلب گنج گرانمایه تمنّا می کرد

9. چون از آن گنج گهر بهرۀ خود برمی داشت

10. روی توحید در افراد مسمّا می کرد

11. تیزبین گشته همه عین حقیقت می دید

12. هرچه عمری به وی ایما به من و ما می کرد

13. هر حکایت که درین مسأله جامی می گفت

14. نکته ای بود که روح القدس املا می کرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تو از قبیله خوبان سست پیمانی
* من از جماعت عشاق سخت پیوندم
شعر کامل
فروغی بسطامی
* رهنوردانی که چون خورشید تنها می روند
* از زمین پست بر اوج ثریا می روند
شعر کامل
صائب تبریزی
* کجا سر پنجۀ من شانۀ زلف تو خواهد شد؟
* که این دولت نصیب بخت شمشاد است می دانم
شعر کامل
حزین لاهیجی