لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 49

1. عشق باید کز دو عالم فرد سازد مرد را

2. درد این معنی نباشد مردم بی درد را

3. وعدۀ غم می دهد یار و نداند این قدر

4. کین نوید عیش باشد جان غم پرورد را

5. هر کجا گردد ز رویش حُسن را هنگامه گرم

6. گِرد گشتن کی رسد خورشید عالم گرد را

7. بی خود افتادم چو خوردم شربت هجران بلی

8. جز چنان خوابی کجا لایق بود این خورد را

9. لاله نیمی سرخ و نیمی زرد روید از گِلم

10. چون برم با خاک اشک سرخ و روی زرد را

11. گرچه گشتم خاک راه او بحمدالله که باد

12. از سرِ راهش سوی دیگر نبرد این گرد را

13. برد جامی را به کویش سیل اشک اما چه قدر

14. در چنان بستانی این خاشاک آب آورد را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* معلم، غالبا، امروز درس عشق می‌گوید
* که در فریاد می‌بینیم طفلان را به مکتب‌ها
شعر کامل
هلالی جغتایی
* دامن شادی چو غم آسان نمی آید به دست
* پسته را دل می شود خون تا لبی خندان کند
شعر کامل
صائب تبریزی
* مرد مصاف در همه جا یافت می شود
* در هیچ عرصه مرد تحمل ندیده ام
شعر کامل
صائب تبریزی