لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 49

1. عشق باید کز دو عالم فرد سازد مرد را

2. درد این معنی نباشد مردم بی درد را

3. وعدۀ غم می دهد یار و نداند این قدر

4. کین نوید عیش باشد جان غم پرورد را

5. هر کجا گردد ز رویش حُسن را هنگامه گرم

6. گِرد گشتن کی رسد خورشید عالم گرد را

7. بی خود افتادم چو خوردم شربت هجران بلی

8. جز چنان خوابی کجا لایق بود این خورد را

9. لاله نیمی سرخ و نیمی زرد روید از گِلم

10. چون برم با خاک اشک سرخ و روی زرد را

11. گرچه گشتم خاک راه او بحمدالله که باد

12. از سرِ راهش سوی دیگر نبرد این گرد را

13. برد جامی را به کویش سیل اشک اما چه قدر

14. در چنان بستانی این خاشاک آب آورد را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کس نجست از دل گم گشتهٔ ما هیچ نشان
* مو به مو هر چه سر زلف تو را شانه زدند
شعر کامل
فروغی بسطامی
* دل ز قید جسم چون آزاد گردد وا شود
* چون حباب از خود کند قالب تهی دریا شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
* چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
شعر کامل
حافظ