غزل شمارۀ 50
1. يارب انصافی بده این شیخ دعوی دار را
2. تا به خواری ننگرد رندان دُردی خوار را
3. شرع را آزار اهل دل تصوّر کرده است
4. زان گرفته پیشۀ خود شیوۀ آزار را
5. طبع بر گنج حقیقت قفل و شرع آمد کلید
6. تا دهد زان گنج بیرون گوهر اسرار را
7. هر که جنباند کلید شرع را بر وفق طبع
8. طبع نگشاید به رویش جز درِ ادبار را
9. منکر اهل طریقت را ز عرفان بهره نیست
10. نیست جز جهل جبلّی موجب این انکار را
11. سرّ وحدت منطق الطّیر است جامی لب ببند
12. جز سلیمانی نشاید فهم این گفتار را
13. بوی عشق از گفتۀ عطّار عالم را گرفت
14. خواجه مزکومست از آن منکر بود عطار را
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده