جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 540

1. هر شبم در سر خیال آن لب میگون بُوَد

2. دامن از مژگان و مژگان از دلم پر خون بُوَد

3. چون رسد پیکان تو بر سینه آنگه بگذرد

4. از رسیدن درد بگذشتن بسی افزون بُوَد

5. آن غزالی تو که از بهر شکارت عالمی

6. گمره اندر کوه یا سرگشته در هامون بُوَد

7. با غمم بگذار و شادی دیگران را ده که من

8. عاشق غمخواره ام شادی ندانم چون بُوَد

9. دود ناید ز اخگر آتش ولی دل در برم

10. آمد آن اخگر که دودش رفته بر گردون بُوَد

11. هر گیاهی کز حریم خیمۀ لیلی دمد

12. خورده آب از چشمه سارِ دیدۀ مجنون بُوَد

13. صحبتی تنگست جامی جان و دل را با غمش

14. عقل محرم نیست گو تا یک زمان بیرون بُوَد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نمی گردید اگر ذوق گرفتاری عنانگیرم
* ز وحشت خون عالم در دل صیاد می کردم
شعر کامل
صائب تبریزی
* سزای خدمت شایسته است لطف چه منت
* ز خدمتم خجل و حقگزار خدمت خویشم
شعر کامل
وحشی بافقی
* گفتیم درد تو عشق است و دوا نتوان کرد
* دردم از توست دوا از تو چرا نتوان کرد
شعر کامل
هاتف اصفهانی