جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 547

1. تا دامن آن تازه گل از دست برون شد

2. چون غنچه دلم ته به ته آغشته به خون شد

3. گفتم نکنم میل جوانان چو شوم پیر

4. فریاد که چون پیر شدم حرص فزون شد

5. بگشاد صبا جعدی از آن تار مسلسل

6. صد خسته جگر بستۀ زنجير جنون شد

7. از بس که مرا سوخت خط غاليه بویت

8. از دود دلم روی هوا غالیه گون شد

9. صدبار شد از عشق توام حال دگرگون

10. یکبار نگفتی که فلان حال تو چون شد

11. جان سوخت غم عشق توام شاد مبادا

12. آنکس که بدین ورطه مرا راهنمون شد

13. مرغ دل جامی که کسی را نشدی رام

14. در دام سرِ زلف تو افتاد و زبون شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون غنچه ز جمعیت دل انجمنی ساز
* برگ طرب خویش ز رنگین سخنی ساز
شعر کامل
صائب تبریزی
* بنفشه پیش نیلوفر درآمد که مبارک باد
* که زردی رفت و خشکی رفت و عمر پایدار آمد
شعر کامل
مولوی
* معلم، غالبا، امروز درس عشق می‌گوید
* که در فریاد می‌بینیم طفلان را به مکتب‌ها
شعر کامل
هلالی جغتایی