غزل شمارۀ 627
1. هر شب به تو مه روی به همخانگی آرد
2. بر شمعِ تو پروانه ای پروانگی آرد
3. ترسم ز فلک چون ز ملک نام تو پرسم
4. خورشید زمینی و مه خانگی آرد
5. باشد سر مردان به رهت خاک خوش آن کس
6. کوره به درت از سرِ مردانگی آرد
7. دست من و پیمانه از آن بیش که گردون
8. بر آب و گلم صورت پیمانگی آرد
9. آبِ سخن از گوهر دندان تو جویم
10. تا از صدفی روی به دُردانگی آرد
11. از صبر و خرد کی شودم کار به سامان
12. کز هر دو مرا عشق تو بیگانگی آرد
13. جامی مکن اندیشۀ خوبان پریروی
14. کین وسوسه آخر همه دیوانگی آرد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده