لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 687

1. بس که چشمان تو خونِ اهل عالم ريختند

2. پشته پشته کُشته در کوی تو برهم ریختند

3. صد هزاران صورت اندر قالب حسن و جمال

4. ریختند امّازتو مطبوع تر کم ریختند

5. هرچه در عالم همی بینم نمی ماند به تو

6. شکل تو گویی نه از ارکان عالم ريختند

7. نقشبندان گاهِ تصویر لب و دندان تو

8. در دهان غنچۀ تر عقد شبنم ریختند

9. بی لب میگون تو مستان شرابِ لعل را

10. از قدح خوردند و از مژگان هماندم ریختند

11. سینه ریشان فراق از خاک پایت ساختند

12. خشک دارویی که بر بالای مرهم ریختند

13. از دل جامی چه سان روید گیاه خرّمی

14. چون در آن ویرانه تخمِ محنت و غم ریختند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ملامت من مسکین کسی کند که نداند
* که عشق تا به چه حدست و حسن تا به چه غایت
شعر کامل
سعدی
* در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است
* صراحی می ناب و سفینه غزل است
شعر کامل
حافظ
* یادگار جگر سوخته مجنون است
* لاله ای چند که از دامن صحرا برخاست
شعر کامل
صائب تبریزی