غزل شمارۀ 733
1. شد دلم دیوانه وقت آمد که تدبیرش کنند
2. زان سرِ زلف مسلسل فکرِ زنجیرش کنند
3. شاهد خالی ز صورت کی تواند دل ربود
4. تا نه بر شکل نگاری چون تو تصویرش کنند
5. کی بُوَد روی نهفتن قصّۀ شوق ترا
6. بس که بر رخ مردمانِ دیده تحریرش کنند
7. آنکه باشد چون تو تیرش رحمتی بر کشتگان
8. عاشقان کی مرحمت بر کشتۀ تیرش کنند
9. جان عاشق از ملامت قوت گیرد باک نیست
10. گر به جرم عشق گردِ شهر تشهیرش کنند
11. صورتِ عالم بود خوابی پریشان لیک نیست
12. جز مسلسل زلف تو روزی که تعبیرش کنند
13. چیست پیدا در رُخت جامی کند تحقیق آن
14. گرنه از تقلیدیان ترسد که تکفیرش کنند
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده