لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 741

1. تیر مژگان كان دو چشم خوابناک انداختند

2. در دلِ عشاق محنتْ دیده چاک انداختند

3. نقدِ دل نامد به کف گرچه پیِ آن گم شده

4. آن رخ و زلف غبارآلوده خاک انداختند

5. بویی از میخانه زد بر ساکنانِ صومعه

6. جوی ها در صحن آن کندند و تاک انداختند

7. کم طلب اشکِ نیاز از دیدۀ آلودگان

8. زانکه این گوهر به دامن های پاک انداختند

9. شد دو چشمت غمزه زن در خاک و خون غلتید دل

10. مرغِ مسکین را به زخمی در تپاک انداختند

11. بر مغان بویی زد از لعل لب میگون تو

12. صیت می خواری درین دیرِ مغاک انداختند

13. دست زد جامی به مشکین صولجان آن سوار

14. همچو گویش سر به میدان هلاک انداختند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل گم کرده در این شهر نه من می‌جویم
* هیچ کس نیست که مطلوب مرا جویان نیست
شعر کامل
سعدی
* بیا تا به شادی خوریم و دهیم
* چو گاه گذشتن بود بگذریم
شعر کامل
فردوسی
* آن که پرنقش زد این دایره مینایی
* کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد
شعر کامل
حافظ