غزل شمارۀ 796
1. از خزان برگِ رزان ریزان شد ای گلچهره خیز
2. یاد کن از برگ ریزِ عُمر و می در جام ریز
3. شد زرافشان فرش مینارنگ و می سازد سپهر
4. ز ابر پرویزن که گردد بر سرِ زر سیم بیز
5. باغ شد بی برگ و اکنون هم خوش آهنگان باغ
6. می کنند آهنگ لیک از باغ آهنگ گریز
7. سبزه موقوف بهار آمد به زیرگل بلی
8. خفتگان باغ دارند انتظارِ رستخیز
9. هر گل راحت که گلبن داد مستان را به دست
10. می نهد در راهشان امروز صد خارِ ستیز
11. سرو ماند آزاد ز آسیبی که گُل ها را رسید
12. باد عمر سروران گو رو به باد این ریز و بیز
13. زود خواهد بود کار و خار بهرِ اهل راز
14. همچو جامی صد گل معنی برون از طبع تیز
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده