جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 837

1. آن لاله رخ که باشد از داغ ما فراغش

2. از دیده رفت لیکن بر سینه ماند داغش

3. سروی به تازگی بود از باغِ لطف رسته

4. زد سیلِ قهر موجی گند از حریم باغش

5. خرّم گلی به بستان بشکفت بعدِ عمری

6. نادیده سیر بلبل تاراج کرد زاغش

7. آن را که این شمامه دوران رباید از کف

8. مشکل که هیچ عطری مشکین کند دماغش

9. زان گم شده ندانم با من نشان که گوید

10. جایی نرفت کز کس، کردن توان سراغش

11. دل را رهِ برون شد کی باشد از شبِ غم

12. کز بادِ بی نیازی بی نور شد چراغش

13. این سان که شغل هجران شد رنج بخش جامی

14. کی خواب راحت آید بر بستر فراغش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است
* کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم
شعر کامل
حافظ
* چون قمری از این رشک ننالد به چمن ها
* کاین اشک روان را به من آن سرو روان داد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* ز دیده اشک خونین بر رخان ریخت
* تو گفتى ناردان بر زعفران ریخت
شعر کامل
فخرالدین اسعد گرگانی