غزل شمارۀ 92
1. عید شد و عالمی کشتۀ جولان ترا
2. تا که قبول اوفتد زین همه قربان ترا
3. نعل سُم توسنت حیف بود بر زمین
4. دیدۀ عشاق باد عرصۀ میدان ترا
5. بردن دلهات کار، غارت دینها شعار
6. به که نیفتد دچار هیچ مسلمان ترا
7. تیغ سیاست بکش خون اسیران بریز
8. دولت خوبی چو داد حشمت سلطان ترا
9. می فگنی تیر و من رنجه که ناگه برد
10. این جگر آتشین آب ز پیکان ترا
11. ابر سیه گو سحر روزن مشرق ببند
12. مطلع خورشید بس چاک گریبان ترا
13. راحله را جامیا ریگ حرم ساز جا
14. چند بود بند پا خاک خراسان ترا
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده