قصیده شمارۀ 27 : ايضاً له
1. زین مُروّح خانه بادی می وزد بس دلپذیر
2. بر مشام جانت ای دل قوت جان زین بادگیر
3. زین معطّر باد هرکس شمّه ای چون گل شنید
4. می رود دامان پر از مشک و گریبان پر عبير
5. بين مشبّک ها درو هر سو به سه بند و گره
6. تاکند آیندگان را دل به دام خود اسیر
7. از صفا دیوار او بنموده بی رنج قلم
8. هرچه گشته نقشبندان را مصوّر در ضمیر
9. تا به دانش را بود صد چشم بر در تا درو
10. پا نهد جمشید خورشید افسر گردون سرير
11. شاه ابوالغازی معزّ سلطنت سلطان حسین
12. آنکه باشد ملک و ملت را معین دین را نصیر
13. بگذرد از مجد و رفعت سر زچرخ این برج را
14. گر فتد آن آفتاب ملک را بر وی مسیر
15. ناگزیر خلق باشد سایۀ اقبال او
16. گرچه دارند از فروع مهر و نور مه گزیر
17. تا زیند اندر پناه دولتش پیر و جوان
18. یاور او باد هم بخت جوان هم عقل پیر
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده