لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 297

1. آنرا که بر زبان صفت روی او رود

2. در هر سخن ز خود رود اما نکر رود

3. تا عود جان نسوخت به چشمم وطن نساخت

4. آری پری به خانه مردم بر رود

5. مرگ خیال عارض او بگذرد به چشم

6. آن لحظه آب دولت عاشق بجو رود

7. منشین چو خال بر لب شیرینش ای مگس

8. نرسم ز لطف پای تو آنجا فرو رود

9. عمری بیاد رفته همان به که بی لبش

10. همچون حباب در برجام و سبو رود

11. کحل الجواهر از نظر افتد مرا چو اشک

12. در چشم درفشان اگر آن خاک کر رود

13. سیل سرشک برد بکویت کمال را

14. هر جا رود گدای تو با آبرو رود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ماجرای عقل پرسیدم ز عشق
* گفت معزولست و فرمانیش نیست
شعر کامل
سعدی
* عقل را پنداشتم در عشق تدبیری بود
* من نخواهم کرد دیگر تکیه بر پندار خویش
شعر کامل
سعدی
* نباید روشنی بردن به شب زین پس که بی آتش
* ز لاله دشت پر شمعست و از گل باغ پر شعله
شعر کامل
فرخی سیستانی