کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 298

1. آن سرو قد نگر که چه آزاد می رود

2. و آن غمگسار بین که چه دلشاد میرود

3. به روی سرو قامت گلبوی لاله رخ

4. با قد خوش خرام چو شمشاد میرود

5. بر بام هفت قلعه گردون ز بیدلان

6. هر شب فغان و ناله و فریاد میرود

7. اشک از دمشق دیده ز سودای مصر دل

8. مانند سیل دجلة بغداد میرود

9. بنیاد جان که داشت بنا بر زمین دل

10. از سیلبار دیده ز بنیاد میرود

11. بر جان بیدلان ستمکش ز دلبران

12. در شهر ما نگر که چه بیداد می رود

13. عمر عزیز گر نکنی صرف با بتان

14. چون خاک راه دانش که بر باد می رود

15. خسرو مدام با لب شیرین نهاده لب

16. خون جگر ز دیده فرهاد میرود

17. با آن پری پیام کمال ای نسیم صبح

18. اعلام دادمت مگر از باد می رود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هوای گلشن فردوس بی غبار بود
* چگونه سیب زنخدان او غبار گرفت؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* خردمند باید دل پادشا
* که تیزی و تندی نیارد بها
شعر کامل
فردوسی
* نمی سوزم اگر برق اجل در خرمنم افتد
* که من در خوشگی از کاه گندم را جدا کردم
شعر کامل
صائب تبریزی