شمارهٔ 325
1. رات اور دوسری باد گلریز شد و بر سر گل ژاله چکید
2. آب در جوی وز پیرامن جو سبزه دمید
3. گل ز رخ پرده و نرگس به چمن چشم گشاد
4. سرو شمشاد قدر مرغ چمن ناله کشید
5. خرم آن دل که بهار از پی ترتیب دماغ
6. بانگ مرغ چمن و بوی گل تازه شنید
7. باد سوی چمن آمد که دهد مژده که باز
8. گل به بستان و به گل میوه مقصود رسید
9. هرکه دید آن قد و عارض ز چمن آرایان
10. اول از جان و سر آنگه ز گل و سرو برید
11. با تو گل دفتر خود خواست که گیرد به حساب
12. باغبان آن ورق و باد به او در پیچید
13. عمر چون دور گل اثر باد هوا رفت و کمال
14. دامن از یارو به دامن گل مقصود نچید
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده