کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 396

1. دزد دلهاست سر زلف تو زانش بستند

2. می برد بند خود آخره نه چنانش بستند

3. رسن زلف تو پیوند دل و جان بگسسته

4. چه سببه بود که بر رشته جانش بستند

5. خواست بانکهت تو دم زند از شیشه گلاب

6. بردندش همه بر روی و دهانش بستند

7. در چمن پیشگل از لطف تو رمزی می رفت

8. آب شوریدگیی کرد روانش بستند

9. هجر کشته است به آن غمزه و ابرو ما را

10. این همه جرم چه بر تیر و کمانش بستند

11. بر سر آتش غم سوخت کباب جگرم

12. گوئیا بر دل خونابه چکانش بستند

13. زخم هر نیر که آمد ز تو بر جان کمال

14. مرهمی بود که بر ریش نهانش بستند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گوهر پاک از کجا عالم خاک از کجا
* بر چه فرود آمدیت بار کنید این چه جاست
شعر کامل
مولوی
* زمانه زرد گل بر روى من ریخت
* همان مشکم به کافور اندر آمیخت
شعر کامل
فخرالدین اسعد گرگانی
* تن آدمی شریف است به جان آدمیت
* نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
شعر کامل
سعدی