کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 396

1. دزد دلهاست سر زلف تو زانش بستند

2. می برد بند خود آخره نه چنانش بستند

3. رسن زلف تو پیوند دل و جان بگسسته

4. چه سببه بود که بر رشته جانش بستند

5. خواست بانکهت تو دم زند از شیشه گلاب

6. بردندش همه بر روی و دهانش بستند

7. در چمن پیشگل از لطف تو رمزی می رفت

8. آب شوریدگیی کرد روانش بستند

9. هجر کشته است به آن غمزه و ابرو ما را

10. این همه جرم چه بر تیر و کمانش بستند

11. بر سر آتش غم سوخت کباب جگرم

12. گوئیا بر دل خونابه چکانش بستند

13. زخم هر نیر که آمد ز تو بر جان کمال

14. مرهمی بود که بر ریش نهانش بستند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به سان سوسن اگر ده زبان شود حافظ
* چو غنچه پیش تواش مهر بر دهن باشد
شعر کامل
حافظ
* نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
* به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد
شعر کامل
حافظ
* بس که در جان فگار و چشم بیدارم تویی
* هر که پیدا می شود از دور پندارم تویی
شعر کامل
جامی