کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 644

1. مرا بگفت کسان چون قلم مران از پیش

2. که من از دست تو خواهم گرفت خودسر خویش

3. چو دل حدیث تو گوید ز دیده خون بچکد

4. رود هر آینه خون چون دهن گشاید ریش

5. اگر بریش دلم نیش نیز دره نگرد

6. در آن نظاره به حیرت فرو رود سر نیش

7. بدست غمزه روانتر روانه کن تیری

8. که صبر آن نکند دل که بر کشی از کیش

9. دلا بیار سر و جان برسم درویشی

10. که بی معامله آمد مرید نا درویش

11. به حلق های غلامی مرا گران شده گوش

12. چنانکه نشنوم این بار پند نیک اندیش

13. مزید جور ز دل کم نکرد هر کمال

14. چرا که جور تو بیش است و مهر بیش از پیش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر آلوده درمان نسازی درد را صائب
* ز بیماری همان بیمار داری می شود پیدا
شعر کامل
صائب تبریزی
* من ندارم طالع از مقصود، ورنه بارها
* گل ز مستی تکیه بر زانوی بلبل کرده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* مرغ با پر می‌پرد تا آشیان
* پر مردم همتست ای مردمان
شعر کامل
مولوی