کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 679

1. مرا گویند عاشق گرد و بیدل

2. چه کار آید مرا تحصیل حاصل

3. حدیث آب چشم خویش با دوست

4. نگفتم کأن حدیثی بود نازل

5. مرا چون دید گریان گفت رفتم

6. که باران است و خواهد راه شد گل

7. چه اختر بود کامشب بر سرم تاخت

8. که به در خانه من ساخت منزل

9. به أو خستگان دارد بی میل

10. بود سرو سهی با باد مایل

11. به دل گفتم که هیچ آن زلف دلبند

12. گشاید مشکل ما گفت مشکل

13. نکو خواندنه ماه آسمانت

14. بقین بودست الألقابه تنزل

15. درو بامت پر از دلها عجب نیست

16. تو عیاری بود عیار پر دل

17. کمال آن دم که روز رحلت اوست

18. نخواهد بست جز مهرت به محمل


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نرگست در طاق ابرو از چه خفتد بی خبر
* زانکه جای خواب مستان گوشهٔ محراب نیست
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* چه عقده‌هاست به کار دلم ز بخت سیاه
* که زلف دوست بلند است و دست من کوتاه
شعر کامل
فروغی بسطامی
* شکوفه با ثمر هرگز نگردد جمع در یک جا
* محال است این که با هم نعمت و دندان شود پیدا
شعر کامل
صائب تبریزی