لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 715

1. چه خوش بود آن شبی کز در در آمد بار مهرویم

2. رخش بوسیدم و لب هم دگرها را نمی گویم

3. مه خرگه نشین آن شب مرا زانو زدی صد جا

4. چو آن ترک از سرمستی نهادی سر به زانویم

5. کجا بابم من آن دل را که کردم بر در او گم

6. که در بتخانه گمگشتست و من در کعبه میجویم

7. زیارتگاه من سازید طاقی در ره مستان

8. که خواهد کشت میدانم به ناز آن چشم و ابرویم

9. دلا کر گویدت دلبر که دلها گوی ما باشد

10. به چوگان سر زلفش بگو من هم همین گویم

11. برای مستی من گو میاوره آب می ساقی

12. که از خاک سر کویش صبا می آورد بویم

13. کمال از خضر پرسش کرد وصف چشمهاش گفتا

14. چو آن لب دیده ام ژان آب اکنون دست می شویم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* افتاده را دوباره فکندن کمال نیست
* آن را که خاک راه تو شد بر زمین مزن
شعر کامل
صائب تبریزی
* پارسایی و سلامت هوسم بود ولی
* شیوه‌ای می‌کند آن نرگس فتان که مپرس
شعر کامل
حافظ
* به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
* که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها
شعر کامل
حافظ