کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 957

1. تا برخسار مه از غالیه چوگان زده ای

2. رقم غالیه سان بر مه تابان زده ای

3. بلبل مست نمی آید از این حال به هوش

4. چو سرا پرده مشکین به گلستان زده ای

5. سنبل تازه بر آن عارض گلرنگ ترا

6. خط سبزیست که بر دفتر خوبان زده ای

7. با چنین قامت زیبا که تو داری صنما

8. و بر راستی سرو خرامان زده ای

9. تا چرا سر دل خویش ندارد به زبان

10. آتش اندر دهن شمع شبستان زده ای

11. زان لبان شکر افشان همه شب تا به سحر

12. بوسه بر جام می باده پرستان زده ای

13. از چه باب است کمال اینکه ز نادانی خویش

14. حلقه بی ادبی بر در جانان زده ای


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اشک خونین بنمودم به طبیبان گفتند
* درد عشق است و جگرسوز دوایی دارد
شعر کامل
حافظ
* تار سر زلفت ز گران باری دل‌ها
* صد بار سراسیمه در آغوش تو افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* محتسب از عاجزی دست سبوی باده بست
* بشکند دستی که دست مردم افتاده بست!
شعر کامل
صائب تبریزی