کمال‌الدین اسماعیل_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 117

1. چه جفا بود کز آن ترک ختن نشنیدم

2. چه محالات کز آن عهد شکن نشنیدم

3. هر کسی را گوید کو را دهنی هست، و لیک

4. من بسی جستم و جز نام دهن نشنیدم

5. تا بدیدم که سمن رنگ رخش بر خود زد

6. پس از آن پیش چمن بوی سمن نشنیدم

7. راز زلف تو اگر چه ز صبا فاش شدست

8. من حکایت بجز از مشک ختن نشنیدم

9. راستی راسخن قدّ تو هر جا که برفت

10. بجز آزادی از سر و چمن نشنیدم

11. دوش بگذشتم و دشنام همی داد مرا

12. خدمتش کردم و پنداشت که من نشنیدم

13. گر چه لعلش ز سر ناخوشیی آن می گفت

14. من از او خوش تر از آن هیچ سخن نشنیدم

15. عقل آن روز که من بر پی دل می رفتم

16. گفت: کانجا نه صوابست شدن،نشنیدم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* همه را دیده در اوصاف تو حیران ماندی
* تا دگر عیب نگویند من حیران را
شعر کامل
سعدی
* ثمر در پای خود افشاندن از هر نخل می آید
* خوشانخلی که فیض خود به جای دور می بارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه
* که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم
شعر کامل
حافظ