لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال‌الدین اسماعیل_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 1 : خصم که ز پس نیزه خورد روز وغا
رباعی شمارهٔ 2 : گه زلف بنفشه برکند باد صبا
رباعی شمارهٔ 3 : جایی که در بقا فرازست آنجا
رباعی شمارهٔ 4 : جایی که نشان بی نشانست آنجا
رباعی شمارهٔ 5 : در دست منت همیشه دامن بادا
رباعی شمارهٔ 6 : شمعم که زمن هست اثر غم پیدا
رباعی شمارهٔ 7 : گر بگشایم ز غصّه امشب لب را
رباعی شمارهٔ 8 : روز آمد و بردوختم از دم لب را
رباعی شمارهٔ 9 : بی یار، کسی که یار نداشت ترا
رباعی شمارهٔ 10 : شادی خوانم بنام غمهای ترا
رباعی شمارهٔ 11 : چون دید صبا میان بستان گل را
رباعی شمارهٔ 12 : عید آمد و درد برقرارست مرا
رباعی شمارهٔ 13 : زابشخور وصل بهره اشکست مرا
رباعی شمارهٔ 14 : در تن غم تو بجای جانست مرا
رباعی شمارهٔ 15 : نه یاری ازین دلگسلی هست مرا
رباعی شمارهٔ 16 : زلف تو چنان بباد بر داد مرا
رباعی شمارهٔ 17 : کرد این طمع خام تبه نام مرا
رباعی شمارهٔ 18 : دل بر تو نهم رغم بد اندیشان را
رباعی شمارهٔ 19 : آنها که فلک وفا نداد ایشان را
رباعی شمارهٔ 20 : تیغ تو که بنده می کند شاهانرا
رباعی شمارهٔ 21 : ساقت که بآرزو پرستند او را
رباعی شمارهٔ 22 : دردیست اجل که نیست درمان او را
رباعی شمارهٔ 23 : هر کو بشناخت مستی و پستی را
رباعی شمارهٔ 24 : می آمد و می رفت پیاله بر ما
رباعی شمارهٔ 25 : گر چه خوش نیست حالت ناخوش ما
رباعی شمارهٔ 26 : در باغ بین زگونه گون برگ و نوا
رباعی شمارهٔ 27 : رشک آیدم ای دوست که با تو هر شب
رباعی شمارهٔ 28 : داری ز پی چشم بد ای درّ خوشاب
رباعی شمارهٔ 29 : ماییم نهاده سر بفرمان شراب
رباعی شمارهٔ 30 : چشم تو همی داشت دلم را بعذاب

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
* آری شود ولیک به خون جگر شود
شعر کامل
حافظ
* چه سخن کرد به چشم و چه شکر گفت ز لب؟
* که رواج شکر و قیمت بادام برفت
شعر کامل
اوحدی
* همه بوستان زیر برگ گلست
* همه کوه پرلاله و سنبلست
شعر کامل
فردوسی