کمال‌الدین اسماعیل_دیوانرباعی ها (فهرست)

شمارهٔ 218

1. چون غنچۀ گل در تک و پو می افتد

2. از شاخ بهر باد فرو می افتد

3. ز آغاز و سرانجام همی اندیشد

4. وز آمد و شد خنده برو می افتد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دل رام دستت شد ولی بر وی میفشان آستین
* ترسم که ناگه رم دهی این مرغ دست آموز را
شعر کامل
وحشی بافقی
* هر سرایی را چراغی هست صائب در جهان
* خانه دل روشن از نور عبادت می شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* عمر بگذشت و شب تاریک هجر آخر نشد
* یا شبم کوتاه می‌بایست، یا عمرم دراز
شعر کامل
هلالی جغتایی