کمال‌الدین اسماعیل_دیوانرباعی ها (فهرست)

شمارهٔ 218

1. چون غنچۀ گل در تک و پو می افتد

2. از شاخ بهر باد فرو می افتد

3. ز آغاز و سرانجام همی اندیشد

4. وز آمد و شد خنده برو می افتد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سر پر ز شرم و بهایی مراست
* اگر بیگناهم رهایی مراست
شعر کامل
فردوسی
* دران مبین تو که شور است آب دیده عاشق
* که پرورش جز از این آب نیست مهرگیا را
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* کار زلف توست مشک‌افشانی و نظارگان
* مصلحت را تهمتی بر نافهٔ چین بسته‌اند
شعر کامل
حافظ