لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال‌الدین اسماعیل_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 601 : گر نتوانم که با تو ساغر گیرم
رباعی شمارهٔ 602 : د رعشق ز حیله ها که می پردازم
رباعی شمارهٔ 603 : شمعم که چو خود را بغمت پردازم
رباعی شمارهٔ 604 : چون کوس ز پرخاش بود آوازم
رباعی شمارهٔ 605 : در مدح ملک چو نظم موزون سازم
رباعی شمارهٔ 606 : آنشب که ز بر آتش غم سوزم
رباعی شمارهٔ 607 : گفتم ز فراق جاودان می ترسم
رباعی شمارهٔ 608 : از گردش چرخ بی خرد می ترسم
رباعی شمارهٔ 609 : پیوسته ز تو با دل پر خون باشم
رباعی شمارهٔ 610 : یک دم که ز خدمتت جدا می باشم
رباعی شمارهٔ 611 : بیمارم و زیر بار غم می باشم
رباعی شمارهٔ 612 : عمری رخ یکدگر ندیدیم بچشم
رباعی شمارهٔ 613 : بر چشم تو هر گه که مرا افتد چشم
رباعی شمارهٔ 614 : در گریه چو با اشک ز بودن آید چشم
رباعی شمارهٔ 615 : تا کرد بروی تو نظر مردم چشم
رباعی شمارهٔ 616 : من دوش گشاده داشتم روزن چشم
رباعی شمارهٔ 617 : ای من ز پیت بخون بپرورده دو چشم
رباعی شمارهٔ 618 : ای من ز تواندوخته صد خرمن غم
رباعی شمارهٔ 619 : از بس که جفا کند بت دلگسلم
رباعی شمارهٔ 620 : از وصل سمنبران چنان شد حالم
رباعی شمارهٔ 621 : در عشق تو گر چه شهره ام در عالم
رباعی شمارهٔ 622 : گل گرچه ز حسن می نهد خار دلم
رباعی شمارهٔ 623 : گفتی که بمه نگه کن انگار منم
رباعی شمارهٔ 624 : در گوش تو گر جای نگیرد سخنم
رباعی شمارهٔ 625 : در موج سرشک و عرق تب جانم
رباعی شمارهٔ 626 : با آنکه چو شمع بر سر آمد جانم
رباعی شمارهٔ 627 : گم گشت دل از برم، یقین می دانم
رباعی شمارهٔ 628 : با روی تو شمع را کجا بنشانم؟
رباعی شمارهٔ 629 : تا سوز تو از میان جان بنشانم
رباعی شمارهٔ 630 : هر سرو که من ببوستان بنشانم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* رباب و چنگ به بانگ بلند می‌گویند
* که گوش هوش به پیغام اهل راز کنید
شعر کامل
حافظ
* ما در خلوت به روی خلق ببستیم
* از همه بازآمدیم و با تو نشستیم
شعر کامل
سعدی
* چو از کوه بفروخت گیتی فروز
* دو زلف شب تیره بگرفت روز
شعر کامل
فردوسی