لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال‌الدین اسماعیل_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 781 : این ودای زنده رود خون بایستی
رباعی شمارهٔ 782 : ای دل بشبی که با غمش بنشستی
رباعی شمارهٔ 783 : جانا خبرت نیست که دی در مستی
رباعی شمارهٔ 784 : از بس که بلای دل ما می جستی
رباعی شمارهٔ 785 : امشب که نگارم از برای مستی
رباعی شمارهٔ 786 : مشتاق بنیستی ّ من گر هستی
رباعی شمارهٔ 787 : در عشق ز کام دل چه در بایستی
رباعی شمارهٔ 788 : دردیدۀ روزگارنم بایستی
رباعی شمارهٔ 789 : آن آب کزو بود دلم را شادی
رباعی شمارهٔ 790 : پیوسته کنی تو از غم من شادی
رباعی شمارهٔ 791 : گر دوش بتم تالۀ من بشنودی
رباعی شمارهٔ 792 : از غایت جنگجویی و فتنه گری
رباعی شمارهٔ 793 : زلف تو که چون او نبود خیره سری
رباعی شمارهٔ 794 : گر بردارم بی تو سر از بیناری
رباعی شمارهٔ 795 : زلف تو که دید آن بصورت ماری
رباعی شمارهٔ 796 : بر رغم من ار گرفته بودی یاری
رباعی شمارهٔ 797 : زلفی که بدوست هر دلی را کاری
رباعی شمارهٔ 798 : زلفی که چو روز من سیه می داری
رباعی شمارهٔ 799 : گر باز آیی دلم بمن باز آری
رباعی شمارهٔ 800 : بر شخص تو چون کرد زیان بیماری
رباعی شمارهٔ 801 : هر لحظه به دیگر نظرم می نگری
رباعی شمارهٔ 802 : ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری
رباعی شمارهٔ 803 : چشمت بکر شمه از سر طنازی
رباعی شمارهٔ 804 : ای کرده رخت بماه و اختر بازی
رباعی شمارهٔ 805 : شادی مطلب دلا برو شاد بزی
رباعی شمارهٔ 806 : در بند جهان مباش و آزاد بزی
رباعی شمارهٔ 807 : زیبد اگر از تنگدلی بگریزی
رباعی شمارهٔ 808 : گرچه نکشم طمع سوی هرچیزی
رباعی شمارهٔ 809 : هیچ افتدت ای جان که مرا برخیزی
رباعی شمارهٔ 810 : ما راست دلی که نیست خالی نفسی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار
* که بر و بحر فراخست و آدمی بسیار
شعر کامل
سعدی
* همای بر همه مرغان از آن شرف دارد
* که استخوان خورد و جانور نیازارد
شعر کامل
سعدی
* چه سخن کرد به چشم و چه شکر گفت ز لب؟
* که رواج شکر و قیمت بادام برفت
شعر کامل
اوحدی