کمال‌الدین اسماعیل_دیوانقصیده ها (فهرست)

شمارهٔ 110 - و قال ایضاً

1. بخشید خواجه دوش مرا اسب خاص خویش

2. و انصاف این بود همه از طبع مکرمش

3. و ربا ورم نداری آنک برو ببین

4. اسبیست تنگ بسته و لیکن بر آخورش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* طبیبا هر که را بیماری هجران فگند از پا
* اجل پیش از تو بر بالین آن بیمار پیدا شد
شعر کامل
هلالی جغتایی
* دانه‌ای بیچاره بودم زیر خاک
* دانه را دردانه کردی عاقبت
شعر کامل
مولوی
* پیش ناهن چه حاصل ذکر پردازی کمال
* دانه گوهر چه ریزی مرغ ارزن خواره را
شعر کامل
کمال خجندی