لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال‌الدین اسماعیل_دیوانقصیده ها
قصیده شمارهٔ 1 - و له یمدح الامام الاعظم الصّدر السّعید الشهیّد رکن الدّین مسعود بن ساعد : تبارک الله ازین جنبش نسیم صبا
قصیده شمارهٔ 2 - و له یمدح المرلی رکن الدین مسعود حین انصرافه من خوارزم و یذکر ماجری : منم اینکه گشتست ناگه مرا
قصیده شمارهٔ 3 - و قال ایضایمدحه : ای آفتاب ملک که تا دامن ابد
قصیده شمارهٔ 4 - ایضا له یمدح الصّدر العالم نورالدّین المنشی : نوری از روزن اقبال درافتاد مرا
قصیده شمارهٔ 5 - وله ایضاً فیه : ایا سرفرازی که خورشید پر دل
قصیده شمارهٔ 6 - و قال ایضاًَ یمدح الّصدر الّسعید رکن الدّین صامد و یصف الشّمس : چیست این جرم منوّر سال و ماه اندر شتاب؟
قصیده شمارهٔ 7 - و قال ایضآ یمدح الصّدر المعظّم فخر الدّین : روز عیدست بده جام شراب
قصیده شمارهٔ 8 - و له ایضا فی رمد عینه : جانم ز درد چشم بجان آمد از عذاب
قصیده شمارهٔ 9 - وله ایضآ عند عیادته ایّام : زهی دیدار تو فال سعادت
قصیده شمارهٔ 10 - و قال ایضاً یمدحه : ای بزرگی که آستانۀ تو
قصیده شمارهٔ 11 - وقال ایضاً یمدحه : ای گفته جان جانها،روزی هزاربارت
قصیده شمارهٔ 12 - و قال ایضاً یمدحه : ای انکه در ضمایر ارباب نظم و نثر
قصیده شمارهٔ 13 - وله ایضاً : ای که نه شقّۀ چرخ اطلس
قصیده شمارهٔ 14 - وقال ایضاً فی الزهد وترک الدنیاوالموعظة والحکمة : ای دل چوآگهی که فنا درپی بقاست
قصیده شمارهٔ 15 - و قال ایضاً یمدحه و یلتمس الفروه «در این قصیده التزام موکند» : ای که از هر سر موی تو دلی اندرواست
قصیده شمارهٔ 16 - وقال ایضآ یمدح الصّدر السّعید عمادالاسلام الخجندی نورالله ضریحه : جهان سروری و پشت دودمان خجند
قصیده شمارهٔ 17 - وله ایضآ یمدحه : برتافتست بخت مرا روزگار دست
قصیده شمارهٔ 18 - ایضاً له : ای کریمی که در ستایش تو
قصیده شمارهٔ 19 - و قال ایضآ یمدحه : ای آنکه لاف میزنی از دل که عاشقست
قصیده شمارهٔ 20 - و قال ایضآ فیه ویصف الازار و الخشبه الموضوعه فی داره : این وضع بین که گویی لطف مشکّلست
قصیده شمارهٔ 21 - ایضاً له : پناه و قدوۀ حکّام عصر صدر جهان
قصیده شمارهٔ 22 - و له فی المولی رکن الدّین مسعود و انفذها بخوارزم : دریای غصّه را بن و پایان پدید نیست
قصیده شمارهٔ 23 - و قال ایضاً یمدح الصّدر السعیّد رکن الدّین مسعود و یلتمس الوظیفه : دوش عقلم که ترجمان نست
قصیده شمارهٔ 24 - و قال ایضآ یمدح الصّدر المعظّم فخر الدّین : مپرس کز تو چگونه شکسته دل برگشت
قصیده شمارهٔ 25 - و قال ایضآ یمدحه : طراوتی که جهان از دم بهار گرفت
قصیده شمارهٔ 26 - و قال ایضاً : لبالبست دهانم زماجرایی چند
قصیده شمارهٔ 27 - فی النصیحه : گاه آنست دلم راکه بسامان گردد
قصیده شمارهٔ 28 - وقال ایضاًفی النصیحة : زکار آخرت آنراخبر تواند بود
قصیده شمارهٔ 29 - و له ذوالرّدفین من الماضی الی المستقبل فی مدحه : سپیده دم که نسیم بهار می آمد
قصیده شمارهٔ 30 - و له ایضاً یمدحه حین وصول بشارة انصافه : بوی فصل بهار می آید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* عقل اگر صائب نسازد با دل من گو مساز
* عشق با آن بی نیازی می کشد ناز مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* از اتفاق چه خوشتر بود میان دو دوست
* درون پیرهنی چون دو مغز یک بادام
شعر کامل
سعدی
* کشید از دامن معشوق دست از بیم رسوایی
* همین تقصیر بس تا دامن محشر زلیخا را
شعر کامل
صائب تبریزی