لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال‌الدین اسماعیل_دیوانقصیده ها
قصیده شمارهٔ 181 - و قال ایضآ یمدحه : ای بتو مملکت و ملّت را
قصیده شمارهٔ 182 - وله ایضاً : زین پس نبیند این دل من روی خوشدلی
قصیده شمارهٔ 183 - وله ایضاً : ما ترا حرمتی اگر داریم
قصیده شمارهٔ 184 - وله فی مرثیة الصّدر رئیس الدّین محمود رحمه الله : دریغا که پژمرده شد ناگهانی
قصیده شمارهٔ 185 - و قال ایضاً یمدحه : بگویم و نکند رخنه در مسلمانی
قصیده شمارهٔ 186 - وله ایضاً : تنها هرکز نخورد خواجه
قصیده شمارهٔ 187 - وله ایضاً : نانیست درین جهان و آبی
قصیده شمارهٔ 188 - و قال ایضآ یمدحه : ای زیاد دهنت در لب جان شیرینی
قصیده شمارهٔ 189 - وله ایضاً : شاعران خوش حریفکان باشند
قصیده شمارهٔ 190 - وقال ایضاً فی الموعظة والنصیحة : مرادلیست زانواع فکرسودایی
قصیده شمارهٔ 191 - وله فی مدیحه و یصف الرّمد : ای آنکه نکرد عقل دانایی
قصیده شمارهٔ 192 - و قال ایضاً : بزرگوارا در انتظار بخشش تو
قصیده شمارهٔ 193 - وله ایضاً فیه : ای ز دستت آز را سرمایه یی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به منزل رسید آنک پوینده بود
* رهی یافت آن کس که جوینده بود
شعر کامل
فردوسی
* دوست دارم که کست دوست ندارد جز من
* حیف باشد که تو در خاطر اغیار آیی
شعر کامل
سعدی
* چرا از دست می رفتم،چرا بیمار می بودم؟
* اگر می بود بربالین من سیب زنخدانش
شعر کامل
صائب تبریزی