خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 129

1. لب شیرین تو هر دم شکر انگیزترست

2. زلف دلبند تو هر لحظه دلاویزترست

3. برسرآمد ز جهان جزع تو در خونخواری

4. گر چه چشم من دل سوخته خونریزترست

5. ایکه از تنگ شکر شور برآورد لبت

6. هر زمان پسته تنگت شکر آویزترست

7. همچو سرچشمهٔ نوش تو ز بهر سخنم

8. چشمم از درج عقیقت گهر انگیزترست

9. نشنود پند تو ای زاهد تردامن خشک

10. هرکش از درد مغان دامن پرهیزترست

11. آتشست این دل شوریده من پنداری

12. زانکه هر چند که او سوخته تر تیزترست

13. تا هوای گل رخسار تو دارد خواجو

14. هر شب از بلبل دلسوخته شب خیزترست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عزیز مصر به رغم برادران غیور
* ز قعر چاه برآمد به اوج ماه رسید
شعر کامل
حافظ
* زبان بسته به مدح محمد آرد نطق
* که نخل خشک پی مریم آورد خرما
شعر کامل
خاقانی
* ظالم بمرد و قاعدهٔ زشت از او بماند
* عادل برفت و نام نکو یادگار کرد
شعر کامل
سعدی