لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 292

1. گل نهالی به بوستان آورد

2. مرغ را باز در فغان آورد

3. سخنی بلبل از لبش می‌گفت

4. غنچه را آب در دهان آورد

5. نکهت نفحهٔ شمامهٔ صبح

6. مژدهٔ گل ببوستان آورد

7. دوستان را نسیم باد صبا

8. بوی انفاس دوستان آورد

9. نفس باد صبحدم چو مسیح

10. با تن خاک مرده جان آورد

11. هم عفا الله صبا که عاشق را

12. خبر یار مهربان آورد

13. درد خواجو بصبر به نشود

14. زانکه با خویش از آن جهان آورد

15. لیک نومید نیست کاب حیات

16. از سیاهی برون توان آورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* زان می که داد حسن و لطافت به ارغوان
* بیرون فکند لطف مزاج از رخش به خوی
شعر کامل
حافظ
* غافل مشو ز عمر که ساکن نمی شود
* سیل عنان گسسته اقامت پذیر نیست
شعر کامل
رهی معیری
* مگذار که نا اهلان چینند گل رویت
* کز نار چو گل چینند جز خار نمی‌ماند
شعر کامل
محتشم کاشانی