خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 327

1. ایکه از شرمت خوی از رخسارهٔ خور می‌چکد

2. چون سخن می‌گوئی از لعل تو گوهر می‌چکد

3. زان لب شیرین چو می‌آرم حدیثی در قلم

4. از نی کلکم نظر کن کاب شکر می‌چکد

5. دامن گردون پر از خون جگر بینم بصبح

6. بسکه در مهر تو اشک از چشم اختر می‌چکد

7. چون عقیق گوهر افشان تو می‌آرم بیاد

8. در دمم سیم مذاب از دیده بر زر می‌چکد

9. بسکه می‌ریزد ز چشمم اشک میگون شمع‌وار

10. ز آتش دل خون لعل از چشم ساغر می‌چکد

11. عاقبت سیلابم از سر بگذرد چون دمبدم

12. راه می‌گیرم برآب چشم و دیگر می‌چکد

13. آستین بردیده می‌بندم ولی در دامنم

14. خون دل چندانکه می‌بینم فزونتر می‌چکد

15. خامه چون احوال دردم بر زبان می‌آورد

16. اشک خونینش روان بر روی دفتر می‌چکد

17. تشنه می‌میرم چو خواجو برلب دریا و لیک

18. برلب خشکم سرشک از دیدهٔ تر می‌چکد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خنک آن درد که یارم به عیادت به سر آید
* دردمندان به چنین درد نخواهند دوا را
شعر کامل
سعدی
* گذر از دست رقیبان نتوان کرد به کویت
* مگر آن وقت که در سایه زنهار تو باشم
شعر کامل
سعدی
* روی مقصود که شاهان به دعا می‌طلبند
* مظهرش آینه طلعت درویشان است
شعر کامل
حافظ