خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 440

1. زهی لعل تو در درج منضود

2. عذارت آتش و زلف سیه دود

3. میانت چون تنم پیدای پنهان

4. دهانت چون دلم معدوم موجود

5. مریض عشق را درد تو درمان

6. اسیر شوق را قصد تو مقصود

7. چرا کردی بقول بد سگالان

8. طریق وصل را یکباره مسدود

9. گناه از بنده و عفو از خداوند

10. تمنا از گدا وز پادشه جود

11. فکندی با قیامت وعده وصل

12. خوشا روزی که باشد روز موعود

13. خلاف عهد و قطع مهر و پیوند

14. میان دلبران رسمیست معهود

15. روان کن ای نگار آتشین روی

16. زلالی آتشی زان آب معقود

17. ز من بشنو نوای نغمهٔ عشق

18. که خوش باشد زبور از لفظ داود

19. بود حکمت روان بر جان خواجو

20. که سلطانست ایاز و بنده محمود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مطربا مجلس انس است غزل خوان و سرود
* چند گویی که چنین رفت و چنان خواهد شد
شعر کامل
حافظ
* جهانی ز پیری شده نوجوان
* همه سبزه و آبهای روان
شعر کامل
فردوسی
* گلش یکسر به رنگ ارغوان بود
* ولیکن با نشاط زعفران بود
شعر کامل
وحشی بافقی