خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 556

1. بیرون ز کمر هیچ ندیدم ز میانش

2. جز خنده نشانی نشنیدم ز دهانش

3. زان نادرهٔ دور زمان هر که خبر یافت

4. نبود خبر از حادثهٔ دور زمانش

5. بگذشت و نظر بر من بیچاره نیفکند

6. او باد گران و من مسکین نگرانش

7. بلبل نبود در چمنش برگ و نوائی

8. چون گلبن خندان ببرد باد خزانش

9. سر وار ز لب چشمه برآید چو درآید

10. بر چشم کنم جای سهی سرو روانش

11. عقل ار منصور شودش طلعت لیلی

12. مجنون شود از سلسلهٔ مشک فشانش

13. کی شرح دهد خامه حدیث دل ریشم

14. زینگونه که خون می‌رود از تیغ زبانش

15. گو از سرمیدان بلا خیمه برون زن

16. عاشق که تحمل نبود تیغ و سنانش

17. نقاش چو در نقش دلارای تو بیند

18. واله شود و خامه درافتد ز بنانش

19. هر خسته که جان پیش سنان توسپر ساخت

20. هم زخم سنان تو کند مرهم جانش

21. خواجو چو تصور کند آن جان جهان را

22. دیگر متصورنشود جان و جهانش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ابلهی کو روز روشن شمع کافوری نهد
* زود بینی کش بشب روغن نباشد در چراغ
شعر کامل
سعدی
* آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد
* مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد
شعر کامل
مولوی
* جهان سر به سر عبرت و حکمت‌ست
* چرا زو همه بهر من غفلت‌ست
شعر کامل
فردوسی