خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 641

1. عشق آن بت ساکن میخانه می‌گرداندم

2. جان غمگین در پی جانانه می‌گرداندم

3. آشنائی از چه رویم دور می‌دارد ز خویش

4. چون ز خویش و آشنا بیگانه می‌گرداندم

5. ترک رومی روی زنگی موی تازی گوی من

6. هندوی آن نرگس ترکانه می‌گرداندم

7. بسکه می‌ترساند از زنجیر و پندم می‌دهد

8. عاقل بسیار گو دیوانه می‌گرداندم

9. دانهٔ خالش که بر نزدیک دام افتاده است

10. با چنان دامی اسیر دانه می‌گرداندم

11. آتش دل هر شبی دلخسته و پر سوخته

12. گرد شمع روش چون پروانه می‌گرداندم

13. آرزوی گنج بین کز غایت دیوانگی

14. روز و شب در کنج هر ویرانه می‌گرداندم

15. با خرد پیمان من بیزاری از پیمانه بود

16. ویندم از پیمان غم پیمانه می‌گرداندم

17. من بشعر افسانه بودم لیکن این ساعت بسحر

18. نرگس افسونگرش افسانه می‌گرداندم

19. اشتیاق لعل گوهر پاش او در بحر خون

20. همچو خواجو از پی دردانه می‌گرداندم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* جمال کعبه چنان می‌دواندم به نشاط
* که خارهای مغیلان حریر می‌آید
شعر کامل
سعدی
* ما چو پیمان با کسی بستیم دیگر نشکنیم
* گر همه زهرست چون خوردیم ساغر نشکنیم
شعر کامل
وحشی بافقی
* خورشید عارض او چون ذره برده تابم
* بالای سرکش او چون سایه کرده پستم
شعر کامل
فروغی بسطامی