خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 859

1. گرفتمت که بگیرم عنان مرکب تازی

2. کجا روم که فرس بر من شکسته نتازی

3. تو شاهبازی و دانم که تیهوان نتوانند

4. که در نشیمن عنقا کنند دعوی بازی

5. شبان تیره بسی برده‌ام بخر و روزی

6. شبی چو زلف سیاهت ندیده‌ام بدرازی

7. ضرورتست که پیشت چو شمع سوزم و سازم

8. گرم چو شمع بسوزی ورم چو عود بسازی

9. مرا بضرب تو چون چنگ سرخوشست ولیکن

10. تو دانی ار بزنی حاکمی و گر بنوازی

11. بدوستی که چو دل قلب و نادرست نیایم

12. گرم در آتش سوزنده همچو زر بگدازی

13. بخون بشوی مرا چون قتیل تیغ تو گشتم

14. که در شریعت عشقت شهید باشم و غازی

15. چو روشنست که نور بقا ثبات ندارد

16. به ناز خویش و نیاز من شکسته چه نازی

17. فدای جان تو خواجو اگر قتیل تو گردد

18. ولی بقتل وی آن به که دست خویش نیازی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پبش امواج خوادث پایداری سهل نیست
* مرد باید تا نیندیشد ز طوفان مرد کو؟
شعر کامل
رهی معیری
* گنج خواهی، در طلب رنجی ببر
* خرمنی می‌بایدت، تخمی بکار
شعر کامل
سعدی
* خرمن بباد بر دهی از بهر گندمی
* وینم عجب که روضهٔ رضوان طلب کنی
شعر کامل
خواجوی کرمانی