خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 869

1. تشنه‌ام تا بکی آخر بده آبی ساقی

2. فی حشای اضطرمت نایرة الا شواق

3. عمر باقی بر صاحب‌نظران دانی چیست

4. آنچه از بادهٔ دوشینه بماند باقی

5. عنت الورق علی قلقلة الاقداح

6. و لنا القرقف فی بلبلة الاحداق

7. گر گل از گل بدمد بیدل جان افشانرا

8. صحف تکتب بالدمع علی‌الاوراق

9. ایکه هستی ز نظر غایب و حاضر در دل

10. فی‌الکری طیفک ما غاب عن اماق

11. تو اگر فتنه دور قمری نادر نیست

12. که به رخسار چو مه نادرهٔ آفاقی

13. گرچه روزی به نهایت رسد ایام بقا

14. فی‌الهوی لا تتناهی طرق العشاق

15. سر برای تو که هم دردی و هم درمانی

16. جان فدای تو که هم زهری و هم تریاقی

17. ان للمغرم فی‌النشوة صحوا رفقا

18. لا تلوموا واعینوا زمرا لفساق

19. دلق ازرق به می لعل گرو کن خواجو

20. که مناسب نبود عاشقی و زراقی

21. جام می گیر که بر بام سماوات زنیم

22. علم مرشدی و نوبت به اسحاقی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دل که آیینه شاهیست غباری دارد
* از خدا می‌طلبم صحبت روشن رایی
شعر کامل
حافظ
* اگر به شربت شمشیر او سری داری
* حریف ضربت آن بازوان سیمین باش
شعر کامل
فروغی بسطامی
* از تواضع افسر خورشید زرین گشته است
* کم نمی گردد فروغ گوهر از افتادگی
شعر کامل
صائب تبریزی